Koalicja drży

   Ameryki nie odkryję stwierdzeniem, że decyzja o odwołaniu ministra Gowina była od co najmniej kilku miesięcy kwestią czasu. Niepokorny, zjednywający sobie elektorat konserwatywny jak i niezadowolonych wyborców PiS-u Jarosław Gowin już przed ministerską nominacją w 2011 roku, prezentował twarde poglądy i silną osobowość, z którą premier musiał się liczyć.

   Czy jego siła w partii i rządzie była zbyt wielka, zagrażająca jej spójności i względnej jedności? Prawda jest taka, że każda decyzja premiera, zarówno pozostawiająca Gowina w randze ministra, jak i odwołująca go, byłaby dla Tuska i całej koalicji rządzącej sprawą kłopotliwą, niewygodną. Nie bez znaczenia jest czas, w którym nastąpiło odwołanie Gowina. Sytuacja ma miejsce w przeddzień majówki, tak aby nastawieni urlopowo, oderwani w większym lub mniejszym stopniu od poważnej polityki, czytelnicy, wyborcy, forumowicze, mieli jak najmniej chęci do dyskusji i nagłaśniania sprawy.

 

   Na dłuższą metę utrzymywanie „niewygodnego” ministra, mówiącego innym językiem niż większość ministrów i posłów PO, było nie do zniesienia. Drogi Tuska i Gowina rozeszły się już dawno temu (o ile w ogóle były podobne), stanowisko w rządzie dla tego drugiego było raczej zabiegiem technicznym, zamknięciem ust niepokornemu konserwatyście. Pracując w ministerstwie Gowin nie był już tak otwarty jak przed zwycięskimi dla PO wyborami, kiedy to pokazywał swoją częściową odmienność od stanowisk partii Tuska.

   Jawny sprzeciw wobec aborcji i in vitro, zatrzymanie ustawy o związkach partnerskich, lista 50 zawodów uprawianych  bez licencji i certyfikatów, w końcu odważne słowa o przekształceniu małych sądów w wydziały zamiejscowe większych- z tymi sprawami kojarzyć będziemy ministra sprawiedliwości Gowina. Jaka będzie przyszłość tego polityka? Kolejna konserwatywno- prawicowa partia czy może rozmowy z PiS- em, Solidarną Polską, a może PJN- em ? Może urlop i nabranie sił z dala od politycznej szachownicy?

   Najbliższe dni, może nawet tygodnie wskażą jaką drogę wybierze lider skrzydła konserwatywnego Platformy Obywatelskiej. Obserwując sejmową arytmetykę ukazuje się nam coraz większa kruchość koalicyjna, która po niespodziewanych roszadach w PSL-u  staje się problemem dla premiera i całego rządu. Osoba Tuska ma teraz decydujące znaczenie- takiego czasu próby lider Platformy prawdopodobnie jeszcze nie przechodził.

Posted in: Donald Tusk,felieton,Jarosław Gowin,komentarz,PO,Polityka